آفات هندوانه و بیماری های هندوانه
برای کنترل سفید بالک ها که در اواخر خرداد معمولا طعیان می کند می توان از سموم حشره کش آدمیرال به مقدار ۷۵۰ سیسی در هکتار و یا مایتاک و اکتیلیک به میزان ۲ لیتر در هکتار استفاده نمود. برای کنترل شته ها نیز می توان از سم پریمور به مقدار 0/5 تا 1کیلو گرم در هکتار و یا کونفیدور به مقدار ۲۵۰ سی سی در هکتار استفاده نمود. در صورت مشاهده همزمان که و شته و لزوم سمپاشی با مشورت با گیاهپزشکان می توان از سمومی نظیر نواکرون با آمیتراز در مقادیر توصیه شده استفاده نمود. تریپس ها یا بال ریشکدارها از آفات بسیار مهم در بعضی از استان ها بوده و معمولاً به طور همزمان با سفید بالک ها فعالیت دارند برای کنترل توام سفید بالک ها و تریپس ها می توان از کونفیدور به مقدار ۳۰۰-۲۵۰ سی سی در هکتار استفاده نمود.
بیماری های رایج هندوانه
از بیماری های متداول هندوانه می توان از سفیدک داخلی نام برد. بازدید مکرر از مزارع در اوایل رشد و استفاده از سموم قارچ کش پیش گیری کننده با مشورت با کارشناسان کشاورزی توصیه می شود.
سفیدک داخلی یا سفیدک دروغی هندوانه
سفیدک داخلی یکی از بیماری های مهم کدوئیان می باشد. این قارچ در مرحله اولیه برگها را آلوده می کند. لکه ها ابتدا روی برگهای انتهایی بصورت لکه های زرد و معمولاً بدون حاشیه مشخص ظاهر می شوند. لکه های قدیمی به رنگ قهوه ای تیره و کاملاً از بافت سالم متمایز می باشند به طوری که حاشیه زرد رنگ کوچکی دارند. با پیوستن چندین لکه به یکدیگر حاشیه برگ ها به طرف رگبرگ میانی خم می شوند. در سطح زیرین برگ بوته های آلوده، پوشش خاکستری مایل به بنفش تشکیل می شود. این لکه ها معمولاً اوایل صبح که مرطوب تر است قابل رویت می باشند. در سطح فوقانی برگ لکه های زاویه داری به رنگ قهوه ای کمرنگ و مقابل لکه های تحتانی تشکیل می شود. با گسترش لکه های روی برگ قسمت مرکزی آن قهوه ای می شوند. در شرایط مناسب برای شیوع و و گسترش قارچ، این بیماری به سرعت گسترش یافته و ظاهر سوخته به مزرعه می دهد. شرایط مناسب برای این بیماری، هوای خنک ( به ترتیب دمای ۲۵ و ۱۵ درجه سانتی گراد در روز و شب ) به همراه بارندگی و یا چند روز متوالی با رطوبت نسبی بالا می باشد. بیماری توسط اسپورهای هوازاد و قطرات باران گسترش می یابد. اگر در مراحل اولیه بیماری شناسایی شود، می توان با مصرف قارچ کش های مناسب بیماری را کنترل کرد.
سفیدک پودری یا سفیدک حقیقی کدوئیان
یکی از بیماری های دیگر هندوانه که کمتر مشاهده می شود سفیدک سطحی یا سفیدک پودری است. بتدا به صورت لکه های رنگ پریده روی ساقه ها، دمبرگ ها و برگ ها مشاهده می شوند با رشد میسلیوم سفید قارچ روی سطح برگ، به زخم ها ظاهر پودری می دهد. اولین علائم به صورت مواد سفید تا خاکستری بر سطح فوقانی برگ دیده می شود. با پیشرفت قارچ کل سطح برگ پوشیده می شود. به محض پوشش برگ، برگ می میرد و حالت ترد و خشکی به خود می گیرد. رطوبت نسبتاً زیاد برای فعالیت این بیماری مناسب می باشد. این بیماری معمولاً روی برگ های مسن دیده می شود.
آنتراکنوز کدوئیان
علائم ابتداً به صورت لکه های کوچک و به رنگ قهوه ای - سیاه روی برگ ها و معمولاً بعد از مرحله لاله رفتن دیده می شوند. این لکه ها در سطح تحتانی برگ نیز قابل مشاهده می باشد. در آب و هوای مرطوب توده اسپورهای نارنجی - صورتی قارچ در مرکز لکه های بزرگ تر دیده می شوند. در هوای خشک این توده ها به رنگ خاکستری تغییر می یابد. زخم ها ممکن است به یکدیگر رسیده و موجب مرگ برگ شوند. این قارچ لکه های فرو رفته در پوست میوه ایجاد کند. به دلیل تولید اسپور سیاه رنگ این لکه ها معمولاً سیاه است.
پژمردگی فوزاریومی هندوانه
در وهله اول برگ های بوته های آلوده در ساعات گرم روز پژمرده می شوند و سپس این پژمردگی غیر قابل بازگشت و دائمی می شود. ابتدا یک یا تعدادی از لاله های یک بوته آلوده می شوند اما بعداً سایر لاله ها آلوده و بوته می میرد. این قارچ سبب قهوه ای شدن بافت آبکش ( بافت هدایت کننده آب در گیاه ) می شود .
پوسیدگی گلگاه هندوانه
پوسیدگی گلگاه که یک عارضه فیزیولوژیک می باشد ممکن است در مرحله تشکیل میوه ظاهر شود ولی عمدتاً وقتی میوه ها به یک سوم تا یک دوم اندازۀ خود می رسد، مشاهده می شوند. همانطور که از اسم عارضه مشخص است علائم روی گلگاه میوه ظاهر می شوند. این عارضه در هندوانه هایی با میوه کشیده بیشتر بروز می کند ابتدا لکه کوچک آبسوخته ظاهر می شود که با توسعه میوه بزرگ و تیره تر می شود. این عارضه از یک بوته به بوته دیگر سرایت نمی کند در اثر بروز این عارضه، گلگاه میوه به رنگ سبز روشن، قهوه ای تا سیاه تغییر می یابد. این ناحیه به شکل لکه های فرو رفته تبدیل شده معمولاً در قسمت تغییر رنگ یافته میوه، پوسیدگی خشک حادث می شود مگر آنکه این بافت ها توسط ارگانیزم های ثانویه مورد هجوم قرار گیرند که موجب گسترش پوسیدگی به کل میوه می گردد.
به طور کلی وقوع این عارضه به عوامل محیطی که بر فراهمی آب و کلسیم به میوه های در حال توسعه تاثیر می گذارند، بستگی دارد. وقتی ریشه نمی تواند مقدار کافی آب و کلسیم به میوه های در حال رشد فراهم کند، گلگاه میوه ها می پوسد عواملی که موجب افزایش عارضه سوختگی گلگاه می گردند عبارتند از:
1- مصرف زیاد کودهای شیمیایی
2- سطوح پائین کلسیم در خاک یا نسبت کم کلسیم به برخی از عناصر غذایی همچون پتاسیم و نیتروژن
3- بریده شدن ریشه ها بر اثر کولتیواسیون یا تیشه زدن خیلی نزدیک به بوته که ممکن است باعث صدمه به ریشه شود و در جذب آب و عناصر معدنی اثر بگذارد
4- وقوع خشکی زمانی که بوته های آبدار سریعاً در حال رشد می باشند.
5- آب ناکافی و یا رطوبت اضافی.
6- تناوب خاک خشک و مرطوب ( حتی به مدت کوتاه می تواند منجر به ظهور علائم کمبود گردد).
در خاک های آهکی به ندرت این عارضه اتفاق می افتد. البته خاک های خشک می توانند فراهمی کلسیم به ریشه را بدون توجه به مقدار موجودی کلسیم در خاک، محدود سازند.
در طی تشکیل میوه آبیاری از ایجاد عارضه سوختگی گلگاه می تواند جلوگیری کند. در برخی از مناطق ممکن است استفاده از محلول های حاوی کلسیم بر روی برگ ها مفید واقع گردد. میوه های دارای این عارضه باید حذف شوند از طرفی در مراحل بعدی می توان میوه هایی که دیرتر تشکیل می شوند را نیز حذف نمود تا میوه های باقیمانده اندازه بزرگتری داشته باشند.
مشخصاتتان را وارد کنید 