کوددهی و تقویت خاک صنوبرکاری
خاک خزانه های تولید نهال باید عمیق، سبک و قابل نفوذ باشد. جهت تقویت خاک از کود حیوانی به میزان 30 تن در هکتار استفاده می شود. کود حیوانی از تراکم ذرات خاک های رسی می کاهد و خاک را اصلاح می کند. در صنوبرکاری ها کوددهی معمولاً در سه مقطع صورت می گیرد:
1- کوددهی قبل از کاشت که کود حیوانی همراه با شخم اولیه صورت می گیرد.
2- کوددهی هنگام کاشت که اضافه کردن کود به همراه خاک دستی در اطراف ریشه و پای نهال انجام می گیرد.
3- کوددهی بعد از کاشت که در این حالت کوددهی در پای نهال و یا در داخل مسیرهای آبیاری در سال های بعد از کاشت انجام می شود. در این مرحله می توان از کودهای آلی، حیوانی و یا شیمیایی استفاده کرد.
درختان صنوبر در مقایسه با گونه های دیگر چوب ده به دلیل رشد سریع، موادغذایی بیشتری از خاک استفاده می کنند. در خزانه های تولید نهال و کشت های با دوره بهره برداری کوتاه به دلیل تراکم کاشت و نیز دوره های برداشت متوالی، خاک عرصه دچار کمبود مواد آلی و معدنی می شود. کودهای شیمیایی و بخصوص ترکیب کودهای ازته، فسفر و پتاس امروزه به عنوان مؤثرترین کودهای شیمیایی محسوب می شوند که مواد مورد نیاز خاک را به نحو مطلوب تأمین می کنند. کودهای فسفاته و پتاس سبب تسهیل چوبی شدن نهال ها می شوند. از طرفی افزایش بی رویه کودهای ازته سبب ابتلای نهال ها به بیماری های قارچی می شود و چوبی شدن آنها را به تأخیر می اندازد. مقدار و نوع کود مصرفی بستگی به میزان حاصلخیزی دارد. قبل از تقویت خاک بهتر است با اندازه گیری ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک از عناصر موجود در خاک اطلاع حاصل شود. در خاک های زراعی که با اصول فنی مدیریت شده است، تقویت خاک برای کاشت صنوبر ضروری به نظر نمی رسد و درصورت احتیاج تنها کود حیوانی را در سطح زمین پخش می کنند و سپس اقدام به شخم زدن زمین می شود. اگر آزمایش خاک نشان دهد که هیچ یک از مواد معدنی در خاک وجود ندارد در این صورت باید کود ازت، فسفات و پتاس به اندازه کافی استفاده شود. کمبود ازت در خاک سبب می شود تا برگ درختان به رنگ سبز روشن و یا متمایل به سبز درآیند و در صورت کمبود شدید برگها کوچک می مانند و این عامل در رشد نهال ها اثر نامطلوبی دارد. کمبود ازت را در خاک می توان از طریق مراقبت های زراعی مانند وجین علف های هرز تا حدی برطرف کرد. اضافه کردن ازت زیاد به خاک سبب می شود تا چوبی شدن جست ها به تأخیر بیفتد و رشد نهال نامنظم شود. در اینگونه موارد اضافه کردن ازت باید به حداقل میزان برسد. پتاسیم در خاک سبب تغییر رنگ بین رگبرگ ها می شود. برگ در امتداد رگبرگ های حاشیه، به سبز مایل به زرد تغییر رنگ می دهد. برخی از عناصر کم نیاز مانند منیزیم، مس، آهن و بر، درصورتیکه نهال ها علائم کمبود را نشان دهند می تواند مورد استفاده قرار گیرد. امروزه توسعه زراعت چوب در عرصه های کم بازده نیز توصیه می شود. در این عرصه ها به دلیل کمبود عناصر معدنی افزودن کودهای آلی و معدنی در اندازه مناسب ضروری به نظر می رسد. در بررسی تأثیر کودهای ترکیبی ازت، فسفر و پتاس و کود حیوانی روی نهال های یکساله سه کلن از گونه های صنوبر دلتوئیدس و اورامریکن مشخص شد که کودهای شیمیایی کارایی بیشتری در بهبود شرایط رویشی نهال ها دارند.
مشخصاتتان را وارد کنید 