در چه آب و خاکی می توان یونجه کاشت - انتخاب محل مناسب برای کشت یونجه

یکی از اقدام های اولیه و بسیار مهم در زراعت یونجه، تعیین محلی مناسب برای کشت یونجه است. انتخاب محل، یک تصمیم حساس در تولید یونجه است، چون شرایط محل می تواند عملکرد و دیگر برتری های یک رقم یونجه را تحت تاثیر قرار داده و حتی محدود کند. هرچند یونجه در طیف گسترده ای از شرایط محیطی می تواند رشد کرده و محصول تولید نماید، ولی با بررسی اولیه دقیق و علمی، می توان بیشینه بهره وری را به دست آورد. در انتخاب محل برای زراعت یونجه، همیشه بایستی در نظر دا شت که مناسب ترین محل برای کشت یونجه محلی است که بیشترین عملکرد و بالاترین کیفیت علوفه در آن تولید می شود. هنگامیکه در مرحله مکان یابی، کشتزاری برای کشت یونجه انتخاب شود که مناسب ترین میزان عمق نفوذ ریشه، عناصر غذایی، تهویه و آب را برای گیاه فراهم کر ده و بدون تنش های عمده شوری و قلیائی و غرقابی باشد، می توان مطمئن بود که شرایط برای تولید بیشینه عملکرد یونجه فراهم شده است.

ادامه مطلب: در چه آب و خاکی می توان یونجه کاشت - انتخاب محل مناسب برای کشت یونجه

رقم های یونجه موجود در ایران و ویژگی آنها

رقم های یونجه موجود در ایران شامل ارقام خارجی و یا محلی است. ارقام یونجه محلی در مقایسه با رقم های اصلاح شده خارجی در دو سال اول کشت عملکرد متوسطی دارند، ولی برای سال های بعد میزان محصول این رقم ها بیشتر و مطمئن تر است. برای انتخاب از رقم های محلی یونجه بایستی به وضع جغرافیایی محل رشد گیاه توجه کر د. به عنوان مثال چنانچه رقم های یونجه متحمل به سرما مورد نظر باشد، بایستی از یونجه های بومی مناطق سردسیر (مانند قره یونجه و یونجه همدانی ) که به احتمال قوی دارای عامل های وراثتی تحمل به سرما هستند استفاده کرد. رقم های یونجه موجود در ایران بر حسب نام ناحیه ای که در آنجا کشت می شود نامگذاری شده اند.

ادامه مطلب: رقم های یونجه موجود در ایران و ویژگی آنها

برداشت عدس و زمان و تاریخ برداشت عدس

در زمانی که 90 درصد غلاف های عدس به رنگ قهوه ای روشن مایل به زرد تغییر یابند، گیاه عدس آماده برداشت است. تأخیر در زمان برداشت باعث ریزش غلاف و دانه ها می شود. به سبب تیپ بوته نیمه ایستاده یا خوابیده توده های محلی، امکان برداشت مکانیزه آنها میسر نیست. ولی ارقام اصلاح شده با تیپ بوته ایستاده و مناسب کاشت پاییزه مانند ارقام کیمیا، گچساران و بیله سوار را با موور و با کاتربار و همچنین کمباین در اراضی مسطح می توان برداشت کرد.

ادامه مطلب: برداشت عدس و زمان و تاریخ برداشت عدس

آفات و بیماری های عدس و مبارزه و کنترل آفات و بیماری های عدس

پژمردگی فوزاریوم یکی از بیماری های مهم عدس است که بیشتر در کشت بهاره به مزارع عدس خسارت وارد می کند. از جمله روش های توصیه شده برای کنترل این بیماری عبارتند از: رعایت تناوب زراعی، تغییر زمان کاشت از بهار به پاییز، استفاده از بذور عاری از بیماری، از بین بردن بقایای آلوده، استفاده از قارچ کش های ضدعفونی کننده بذر، و استفاده از ارقام مقاوم ).

ادامه مطلب: آفات و بیماری های عدس و مبارزه و کنترل آفات و بیماری های عدس

علف های هرز عدس  و کنترل و مبارزه با علف های هرز عدس

عملکرد گیاه عدس در اراضی دیم پایین است. یکی از عوامل مهم کاهش عملکرد، وجود علف های هرز در مزارع عدس است که از لحاظ رطوبت، مواد غذایی و فضا با عدس رقابت می کنند و موجب کاهش کیفیت و کمیت عدس می شوند. گیاه عدس در اوایل دوره رشد به علت اینکه قادر به رشد سریع سایه انداز نیست، رقیب ضعیفی برای علف های هرز محسوب می شوند. باید در اوایل فصل رشد با علف های هرز مبارزه کرد. اکثر مزارع عدس پوشیده از علف های هرز هستند؛ علت این امر، ناآگاهی از چگونگی کنترل مکانیکی یا شیمیایی علف های هرز یا عدم دسترسی به موقع به سموم علف کش و هزینه بالای وجین دستی است. وجود علف های هرز به گونه های علف هرز، حاصلخیزی خاک و میزان رطوبت آن بستگی دارد. پنج روش کنترل زراعی، دستی، مکانیکی،شیمیایی و تلفیقی برای کنترل علف های هرز عدس وجود دارد. این روش ها در ادامه معرفی خواهند شد.

ادامه مطلب: علف های هرز عدس و کنترل و مبارزه با علف های هرز عدس

کاشت عدس

آماده سازی زمین برای کاشت عدس

رعایت اصول عملیات آماده سازی بستر بذر در شرایط دیم می تواند نقش مهمی در ذخیره و حفظ رطوبت خاک برای استفاده بهینه گیاه از رطوبت ایفا کند.  باتوج هبه اینکه محصول عدس غالبا در شرایط دیم کشت می شود، رعایت اصول فنی عملیات آماده سازی بستر بذر ضروری است.  کشاورزان با پاشیدن بذر عدس با دست و استفاده از گاوآهن برگرداندار و گاوآهن شش خیش یا دیسک به عملیات کشت پایان می دهند.  کاربرد گاوآهن برگرداندار موجب از بین رفتن رطوبت ذخیره شده در خاک می شود.

ادامه مطلب: کاشت عدس

تاریخ و زمان کاشت عدس

کاشت عدس پاییزه نویدبخش توسعه مواد غذایی و افزایش درآمد کشاورزان در نواحی دیم است.  تغییر سیستم کاشت عدس از بهار به پاییز راهکاری مؤثر برای افزایش بهره وری مصرف آب و سودمندی اقتصادی آن است.  انتشار فناوری کاشت پاییزه عدس راهکاری مؤثر برای بهبود و افزایش تولید کشاورزان در مناطق مختلف دیم است.  کاشت پاییزه عدس به خاطر استفاده مناسب از بارندگی های فراوان زمستانی، باعث بالارفتن عملکرد و افزایش درآمد و خوشحالی کشاورزان می شود.  مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور در حال توسعه و گسترش لاین های مقاوم به سرمای زمستان و همچنین افزایش تولید از طریق به کارگیری فناوری کاشت پاییزه به صورت مکانیزه در سطح وسیع است.

ادامه مطلب: تاریخ و زمان کاشت عدس

برداشت باقلا

محصول باقلا را به دو صورت سبز و خشک می توان استفاده کرد:

باقلای سبز را پیش از زردشدن برگ ها و غلاف ها باید برداشت کرد، به طوری که دانه های داخل غلاف سبزی و تازگی خود را کاملاً حفظ کرده باشند.

ادامه مطلب: برداشت باقلا

بیماری ها، آفات و علف های هرز باقلا

بیماری های قارچی باقلا

مهم ترین بیماری های باقلا عبارت اند از برق زدگی، لکه شکلاتی، زنگ، سوختگی استمفیلیومی، لکه برگی سرکوسپورایی، لکه برگی آلترناریایی، پوسیدگی اسکلروتینیایی و پژمردگی آوندی. این بیماری ها با خسارت به برگ و محدودکردن فتوسنتز، باعث کاهش تولید باقلا در واحد سطح می شوند. در این بین، بیماری های لکه شکلاتی، لکه برگی آلترناریایی و سوختگی استمفیلیومی از مهم ترین بیماری های قارچی باقلا به شمار می روند. درصد کاهش عملکرد در مواجهه با بیماری ها 25 درصد تخمین زده شده است و در شرایط مساعد خسارت بیماری تا 50 درصد هم می رسد. برخی بیماری های بذرزاد نظیر برق زدگی علاوه بر کاهش عملکرد، کیفیت بذر را نیز کاهش می دهند.

ادامه مطلب: بیماری ها، آفات و علف های هرز باقلا

کاشت باقلا و تاریخ و زمان کاشت باقلا

مراحل کاشت باقلا

آماده سازی زمین برای کشت باقلا

برای دستیابی به بهترین نتیجه باید بستر بذر باقلا به خوبی آماده شود. باقلا به کندی جوانه می زند؛ بنابراین آماده سازی بستر یکنواخت به افزایش سرعت جوانه زنی و در نتیجه افزایش قدرت مقابله با علف های هرز اوایل فصل رشد کمک می کند. اصولا در زراعت باقلا کشت هیرم بر خشکه کاری ترجیح داده می شود. پس از آماده کردن زمین به وسیله کولتیواتور یا گاوآهن پنجه غازی شیارهایی به فاصله 40 تا 70 سانتی متر ایجاد می کنند. سپس با دست یا ردیف کار اقدام به ریختن بذر در داخل جوی ها به فواصل حدود 10 سانتی متر می کنند و روی بذور را با خاک نرم می پوشانند. فاصله ردیف بسته به شرایط اقلیمی، حاصلخیزی خاک، تعداد شاخه فرعی، نوع رقم و نحوه مدیریت مراحل داشت متغیر است.

ادامه مطلب: کاشت باقلا و تاریخ و زمان کاشت باقلا