کود مناسب برای درخت گردو
کود پایه
قبل از کشت نهال گردو، باید عناصر کم تحرک معدنی مانند فسفر، پتاسیم، منیزیم یا آهک ( در زمین های اسیدی )، در عمق زمین یا در چال های کشت درخت گردو قرار گیرد، زیرا بعد از کاشت امکان دسترسی به ریشه دشوار است. کود پایه می تواند معدنی یا آلی باشد.
کودهای ازته
ازت مهم ترین منبع غذایی درختان چهارساله است. این کود دو بار به زمین داده می شود، دو سوم آن در اسفند تا نیمه اول فروردین و یک سوم باقیمانده در نیمه اول اردیبهشت ماه. از سال اول تا چهارم ازت نزدیک تنه درخت پاشیده شده و بلافاصله آبیاری می شود. هر هکتار درخت گردو حدود 150 کیلوگرم در هکتار ازت و میوه آن حدود 4/21 کیلوگرم در هکتار ازت در سال برای هر تن میوه خشک جذب و مصرف می کند.
کودهای پتاسیمی
یک هکتار باغ گردو بدون احتساب میوه در حدود 108 کیلوگرم و میوه آن ( مغز و پوست سبز و خشک ) سالانه حدود 3/24 کیلوگرم پتاسیم برای تولید هر تن میوه خشک مصرف می کند که با توجه به آبشویی پتاسیم در خاک های سبک و تثبیت آن در خاک های سنگین، میزان پتاسیم مورد نیاز باغ گردوی جوان بالغ بر 100 تا 140 کیلوگرم در هکتار نیز می رسد. پتاسیم به صورت سولفات پتاسیم یا کلرید پتاسیم به خاک داده می شود.
کودهای فسفره
نیاز به فسفریک اسید در مقایسه با سایر عناصر کمتر و حدود 27 کیلوگرم در هکتار به علاوه 6 کیلوگرم در تن برای میوه است، اما به منظور حفظ تعادل بین سایر عناصر و تسریع در جذب آن ها هر سال باید 60 تا 80 کیلوگرم فسفریک اسید در هکتار در پاییز به خاک های خنثی یا قلیایی داده شود. ولی در زمین های آهکی دارای PH 7/8 به بالا کودهای فسفره مثل پتاسیم دیرتر یعنی در اواخر زمستان به زمین داده می شود.
کودهای منیزیمی
هر چند گردو به عنصر منیزیم نیاز چندانی ندارد، اما با این حال منیزیم به میزان 30 کیلوگرم در هکتار به علاوه 1/7 کیلوگرم برای هر تن میوه، برای رشد عمومی درخت لازم است. بطور کلی میزان نیاز یک هکتار باغ گردوی جوان به این عنصر در خاک های معمولی بین 60-80 کیلوگرم در سال می باشد.
آهن
آهن یکی از عناصر غذایی است که اگر چه به میزان کم مورد نیاز گیاه می باشد اما تاثیر زیادی بر متابولیسم های گیاهی دارد. کمبود آهن عمومی ترین و شایع ترین کمبود های عناصر غذایی است که کنترل آن مشکل بوده و این مشکل در خاک های آهکی گریبان گیر باغداران می شود به این دلیل که زردی برگ در اثر وجود درصد بالایی آهک در خاک پدید می آید، به آن کلروز ناشی از آهک نیز گفته می شود. درختان گردو نسبت به کمبود آهن حساس می باشند. بهترین تیمار جهت درمان کمبود آهن سکوسترن آهن است.
علائم کلروز
در صورت کمبود یا غیرفعال شدن آهن در گیاه، برگ های گیاه کلروزه می شوند. به رنگ پریدگی و زردی، کلروز اطلاق می گردد.
کلروز آهن بر روی برگ های شاخه های جوان ظاهر می شود. در خاک هایی که PH آن ها بالاتر از 7 باشد، آهن به صورت غیرقابل جذب در می آید. برای رفع این نقیصه می توان از کود سکوسترن استفاده نمود.
بُر
بُر از عناصری می باشد که در تشکیل جوانه های گل، برگ و همچنین گرده افشانی و تشکیل میوه گردو تأثیر بسزایی دارد. این عنصر در ترمیم بافت های آسیب دیده گیاه، انتقال کلسیم به گیاه، تنظیم مقدار آب و هدایت آن در گیاه و اثرگذاری روی کیفیت میوه نقش بسیار مهمی دارد. بُر قابل استفاده خاک ممکن است به وسیله برداشت محصول، شستشو و تبدیل شدن به فرم هایی غیر قابل جذب کاهش یابد.
باید توجه داشت که وقتی ترکیبات بُر به خاک افزوده می شوند قسمت قابل توجهی از آنها جذب ذرات خاک شده و فقط مقدار کمی وارد محلول خاک می گردد.
در گردو چنانچه بُر زیادتر از حد مطلوب در برگ ها وجود داشته باشد برگچه ها سوخته و هنگامی که مقدار آن فوق العاده زیاد باشد شاخه ها از انتها خشک می شوند.
کمبود ازت
کمبود عناصر غذایی از جمله ازت در بین درختان مسن بیشترین شیوع را دارد. در اثر این عارضه، برگ ها مخصوصاٌ از سمت پایین درخت گردو شروع به زرد شدن می کنند و رگبرگ های آن ها قدری سبز رنگ باقی می ماند.
مشخصاتتان را وارد کنید 