تربیت درختان سیب
در سال های اول بعد از کاشت درختان میوه، تمرکز هرس باید بر روی انتخاب شاخه های اصلی و اسکلت و فرم درخت باشد، همچنین رشد رویشی درخت در این دوره باید زیاد باشد، تا فضای در نظر گرفته شده برای درختان سریعا پر شده و سطح باروری به حد مطلوب برسد. در این دوره از زیاده روی در هرس باید اجتناب کرده و فقط هرس ضروری انجام داد. میوه ها و نقاط رویشی درخت برای دریافت مواد کربوهیدراته تولیدی برگ ها با هم در رقابت هستند.
اگر درختان میوه خیلی زودتر از حد معمول میوه دهی را آغاز کنند، رشد رویشی آن ها دچار رکود شده و در نتیجه درختان دیرتر به حداکثر عملکرد خود خواهند رسید. بنابراین در سال های اول و دوم و احتمالا در سال سوم کلیه شکوفه ها و میوه های درختان جوان را باید از بین برد. از طرف دیگر در درختان بالغ اگر سرمای زمستانه و یا سرمای دیررس بهاره، محصول درختان را از بین ببرد، رشد رویشی درخت تشدید می شود.
در این گونه موارد که محصول به کلی از بین رفته باشد، باید مقدار کود نیتروژنی سالانه را به نصف مقدار معمول کاهش داد. در انتخاب شاخه های اصلی باید به زاویه اتصال شاخه ها به تنه و محور درخت توجه کافی کرد. شاخه هایی که زاویه اتصال کم تر از ٤٥درجه داشته باشند، ضعیف بوده و ممکن است تحت فشار وزن میوه و یا برف و یخ شکسته شوند. زاویه بین شاخه با تنه و یا محور درخت 60 - 45 درجه مطلوب است. هر اندازه زاویه اتصال به قائمه نزدکیتر باشد، تمایل به رشد رویشی شاخه کم تر و در مقابل پر بارتر خواهد بود. شاخه هایی که زاویه ی اتصال تند داشته باشند، معمولاً به صورت مکانیکی باید اقدام به باز کردن آن ها کرد. این نوع تربیت اصولاً در فرم های تربیتی محوردار در درختانی مانند سیب و گلابی لازم است. باز کردن زاویه بین شاخه ها به شیوه های مختلفی انجام پذیر است. در مراحل اولیه تشکیل شاخه ها زمانیکه طولی برابر ١٠تا ١٥سانتی متر دارند با زدن گیره های لباس به درون زاویه ی اتصال شاخه به روی محور، به راحتی می توان زاویه اتصال را زیاد کرد. البته استفاده از این گیره ها فقط در درختان جوان تازه غرس شده مؤثر است و گیره ها باید چند ماه درمحل اتصال باقی بمانند.
در درختان هرس نشده بین تاج و ریشه ی درخت تعادل برقرار است. وقتیکه تاج درخت به مقدار زیادی هرس می شود، تعادل ریشه و تاج به هم خورده و درخت با تولید شاخه های جدید فراوان مجدداً ایجاد تعادل می کند. این وضعیت از تولید محصول کاسته و بر رشد رویشی اضافه می کند. بنابراین نباید هرس شدید هر چند سال یک نوبت را جایگزین هرس سالانه و هرس سبک کرد. همچنین برای اجتناب از قطع شاخه های قطور در درختان مسن لازم است از همان سال اول کاشت نسبت به انتخاب شاخه های اصلی مناسب و تربیت صحیح درختان اقدام و شاخه های ناخواسته را در مراحل اولیه ی تشکیل حذف کرد. در زمان هرس باید به نحوه برش و محل صحیح قیچی روی شاخه دقت کرد. محل برش باید حداقل 3- 2 میلی متر از جوانه فاصله داشته و شیب برش هم در جهت مخالف جوانه باشد. در هرس شاخه ها باید جانب احتیاط را رعایت کرد. هرس شدید باعث تولید شاخه های جانبی پر رشد می شود و بالعکس هرس سبک باعث تولید اعضا بارده می شود. همچنین در هنگام هرس باید به موقعیت و سن شاخه دقت کرد. چون عمل هرس در شاخه های جوا نتر و یا مسن تر با عکس العمل های متفاوت رشدی روبه رو است.
مشخصاتتان را وارد کنید 