پیوند درختان انار
فصل پیوند درختان انار
موقع پیوند زدن زمانی است که گیاه در دوره فعالیت، یعنی شیره نباتی در جریان باشد. بنابراین از نظر علمی در هر موقع از سال به استثنای موقعی که گیاه در دوره استراحت به سر می برد و شیره نباتی راکد گردیده می توان عمل پیوند را انجام داد. این نظریه در عمل با اشکالاتی به شرح ذیل مواجه می گردد که عملا زمان پیوند زدن را محدود می کند:
1- مقدار زیاد شیره نباتی مانع ایجاد تماس بین پیوندک و پایه در ناحیه لایه زاینده و جوش خوردن آنها با یکدیگر می شود و به اصطلاح باغبانان پیوندک در شیره نباتی خفه می گردد.
2- حرارت زیاد باعث تبخیر فوق العاده پیوندک شده و قبل از آنکه سلول های لایه زاینده یکی شوند و شیره نباتی کافی به پیوندک برسد، گرما پیوندک را خشک نموده و از بین می برد.
3- سرمای زمستان و یخبندان و به طور کلی حرارت کمتر از 10 درجه سانتیگراد در هوای اطراف پیوندک نیز مانع فعالیت سلول های لایه زاینده گردیده، جوش خوردن پیوند را غیرممکن می سازد.
بنابر آنچه گفته شد عملا در دو فصل به طور حتم می توان گیاهان را پیوند کرد. یکی در فصل بهار پس از بیدار شدن پایه و قبل از آنکه شدت جریان شیره نباتی زیاد شود و یا آنکه سرمای اول بهار مانع فعالیت سلول های قسمت هوایی گیاه گردد و دیگری در اواخر تابستان و یا اوایل پاییز ( بنا بر نوع درخت ) که جریان شیره نباتی تا اندازه ای کند شده و سرمای زمستان هنوز فرا نرسیده است. بدیهی است که هرگاه ممکن شود با وسایل مناسبی از اثر سوءگرمای تابستان جلوگیری به عمل آید و یا آنکه گرمای هوای محل اجازه دهد می توان عمل پیوند را انجام داد.
انواع پیوند درختان انار
پس از انتخاب رقم، باید پایه های موجود پیوند شوند که به رایج ترین نوع پیوندها اشاره می شود:
پیوند شکمی درختان انار
برای تبدیل ارقام غیر تجاری به تجاری ( از جمله ارقام انار ترش به ملس یا شیرین ) از پیوند شکمی استفاده می شود. پیوند شکمی در دو نوبت از سال یکی در اوایل بهار و دیگری اواخر تابستان، یعنی موقعی که پوست درخت به راحتی جدا شود و امکان انجام عمل پیوند وجود دارد، امکان پذیر است. پیوند شکمی با توجه به سن درخت انار به دو شکل انجام می شود:
درخت پیوند شده 4-3 ساله باشد: پس از گرفتن پیوندک، درخت از قسمت بالای محل پیوند که روی تنه اصلی می باشد، قطع شود. این نوع پیوند در باغات جوانی که رقم کاشته شده مورد رضایت باغدار نیست، کاربرد دارد.
درخت پیوندشده، مسن باشد ( سرشاخه کاری درختان قدیمی انار ) : در این حالت پیوند روی شاخه های جانبی درخت زده می شود و نه روی تنه ی اصلی؛ به همین دلیل، پایه پس از گرفتن پیوندک حفظ می شود تا رشد شاخه های پیوندخورده ممکن شود. شاخه ای که در اثر این نوع پیوندزدن به وجود می آید، بعد از 2 تا 3 سال محصول می دهد. البته اغلب بهتر است به جای پیوند سرشاخه های مسن، عمل پیوند روی شاخه های نازک ( به قطر یک مداد ) و پاجوش های جوان زده شود و سپس قسمت مسن به طور کامل حذف شود. این عملیات برای جوانسازی باغهای قدیمی کاربرد دارد.
پیوند لوله ای درختان انار
این نوع پیوند کمتر از پیوند شکمی به کار می رود و مانند پیوند شکمی در دو موقع از سال
یعنی اوایل بهار و دیگری اواخر تابستان قابل اجرا است. این نوع پیوند به طور معمول روی شاخه های دوساله انجام می شود و شرط انجام پیوند، برابری قطر پایه و پیوندک می باشد؛ بنابراین در صورت ناهماهنگی قطر پایه و پیوندک باید به یکی از دو حالت زیر عمل شود:
اگر پیوندک قطورتر از پایه باشد: پس از تهیه ی پیوندک، لازم است پیوندک از پشت جوابه بُرش طولی داده شده و سپس روی پایه قرار داده شود. سپس قسمت اضافی با دقت از پیوندک به گونه ای جدا شود که دو لبه ی آن به طور کامل روی یکدیگر جفت شوند.
اگر پایه از پیوندک قطورتر باشد: لازم است پیوندک پس از برش از پشت جوانه، دور پایه قرار داده شود و قسمت بدون پوست و لُخت پایه با کمی از پوست خود پایه یا چسب باغبانی پوشانده شود.
مشخصاتتان را وارد کنید 